Saplantı derecesinde aşık olmak kişiyi yavaş yavaş yok olmaya götürür.
Artık siz yoksunuz çünkü siz aşık olduğunuz kişi olmuşsunuz. O sizin her şeyiniz olmuş. Ondan başkası yaşamıyor bu dünyada sanki. Ailenizi bile unutur hale gelebilirsiniz. Onun en ufak derdi sizin kalbinizi parçalar, onun en ufak mutluluğu sizi dünyanın en mutlu kişisi yapar. Saniye saniye, dakika dakika ondan haber almak istersiniz. Bugün nasıl acaba? Sağlığı iyi mi? Hasta olmadı umarım diyerek onun üstüne titrersiniz. Her gün her sabah her akşam sadece onunla konuşmak istersin. Başkalarına da sürekli onu anlatırsın. İnsanlar artık "yeter yine onu anlatma" diyecek hale gelirler. Acınızı, mutluluğunuzu, mutsuzluğunuzu sadece onunla paylaşırsınız. Başkası sanki sizi asla anlamayacakmış gibi. O sizde artık bir saplantı haline gelmiştir. Onunla en ufak tartışmada kendinizi suçlu hissedersiniz çünkü o sizin için mükemmeldir, onun kusuru yoktur, o kusursuzdur, her zaman bütün hata sizdedir, her zaman siz özür dilersiniz ve daha bunun gibi yüzlerce durum daha örnek gösterebilirim..
Ama en kötüsü de maşuğun bu durumdan sıkılmasıdır.
Eğer maşuk bu durumdan sıkılmışsa aşık önce hayatını mahveder sonra kendini yok eder..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder