yine her zamanki gibi boş bir pazar. Evde kimse yok, yine geç uyandım. kahvaltımı hazırlayacağım birazdan.
bi sevgilim vardı. bilmiyorum galiba hala var ama kendisinden haber alamıyorum, o nasıl iş diye sormayın çünkü inanın ben de bilmiyorum.
yapacak hiçbir şey yok, gel şuraya gidelim diyebileceğim bir arkadaşımın olmadığı gibi.
yakın zamanda kitaplarıma geri dönmeliyim. Dostoyevski amcadan okumadıklarımı okuyayım..
yalnızlık insanın kalbini köreltiyor, bir süre sonra sevemez hale geliyorsun. lanet olsun hiçbir şeyi sevemiyorum.
kendime birtakım hobiler buluyorum kimi iyi kimi kötü. ama nedense benden başka herkese saçma geliyor hobilerim. piyano çalmak istiyorsam bunun neresi saçma?
"piyanist mi olacaksın bu yaştan sonra?"
olmayacağım, olamayacağım, bunu ben de biliyorum. ama gel gör ki bir kişi de öğren çal biz de dinleriz demiyor, aksine git daha doğru düzgün bir şeyle uğraş diyorlar.
soruyorum sizlere.
daha doğru düzgün bir şey nedir? hayatın gayesi nedir? evlenip mutlu bir yuva kurmak?
okulumuzu okuyoruz, bitince umarım meslek sahibi olurum. peki sonra? ben kendimi mutlu edemezsem nasıl mutlu bi yuva kurarım?
kafamda dolaşan soruların hiçbirine yanıt bulamıyorum üstelik daha kötüsü de kafamdaki soruları paylaşacak -paylaşabileceğim- kimseyi de bulamıyorum.
bir kere paylaşmıştım, aman boşver dediler. ne güzel tavsiye (!)
galiba bir çözüm yolu biliyorum ama ondan da emin değilim.
öncelikle kendime şu soruyu sormam lazım.
bu saçma şeyleri gerçekten bırakmak istiyor muyum?
sanırım her şey bu sorunun yanıtında gizli.
neyse kahvaltı yapacaktım.
kendine iyi bak.
05.04.2015
12.26
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder